/resim ittifakı
SHANGHAI – Günde 2 saatten fazla derin meditasyon yapan Tibetli rahipler, aynı iklim koşullarında yaşayan ve benzer bir diyetle beslenen laik komşularına kıyasla, kanın proteom analizinde ve bağırsak florasının bileşiminde farklılıklar gösterdi. Bu Çinli araştırmacılar tarafından rapor edilmiştir. eBioTıp (2022; DOI: 10.1016/j.ebiom.2022.104026) ve Genel Psikolojichiatri (2023; DOI: 10.1136/gpsych-2022-100893).
Meditasyon, Budist rahiplerin yaşamının ayrılmaz bir parçasıdır. Samatha ve Vipassana Tibet manastırlarında uygulanmaktadır. Samatha’nın (“huzur içinde kalma”) dikkatini tek bir nesneye (“mantra”) odaklayarak zihni sakinleştirdiği söylenir. Vipassana’nın (“İçgörü”) amacı, yaşamın gerçek doğasının farkına varmaktır.
Laik psikologlar için Samatha ve Vipassana, depresyon ve anksiyete gibi zihinsel bozuklukları ve hatta kronik ağrı veya madde bağımlılığını tedavi etmek için kullanılabilecek özel gevşeme teknikleridir. Bununla birlikte, Jiao Tong Tıp Üniversitesi’ndeki Şangay Ruh Sağlığı Merkezi’ndeki araştırmacıların araştırdığı samatha ve vipassana’nın vücut üzerinde fizyolojik etkileri de olabilir.
Araştırmacılar, Tibet Platosu’ndaki ücra manastırlarda yaşayan Budist rahiplerden alınan kan ve dışkı örneklerini incelediler ve bunları yakın köylerde yaşayan bir kontrol grubuyla karşılaştırdılar. Rahipler ortalama 19 yıl manastırda yaşamışlar ve günde en az 2 saatlerini burada meditasyon yaparak geçirmişler. Kontrol kişilerinin çoğu, çiftçiler veya çobanlar gibi kırsal mesleklerde çalışıyordu.
İlk çalışmada Ting Xue ve çalışma arkadaşları, 81 keşiş ve 54 kontrolün kanındaki 963 farklı proteinin konsantrasyonunu incelediler. Proteom analizi, enflamatuar reaksiyonlarda yer alan ve ateroskleroz gelişimini destekleyen çeşitli proteinlerin keşişlerin kanında daha düşük konsantrasyonlarda bulunduğunu ortaya çıkardı. Öte yandan, glikoz ve oksijen kullanımını iyileştiren diğer proteinler daha büyük miktarlarda mevcuttu.
Xue’ye göre, değişiklikler keşişlerin ortalama vücut kitle indeksi 30 olan keşişlerin toplam kolesterol, LDL kolesterol, apolipoprotein B ve lipoprotein(a) gibi klasik kardiyovasküler risk faktörlerini neden azalttığını açıklayabilir. yarı obez ve fiziksel olarak daha yorucu faaliyetlerde bulunan kontrollerden daha az egzersiz yaptı.
Xue, 2 bin yıldan fazla süredir uygulanan meditatif tekniklerin, modern şehir sakinlerinin, özellikle stresli işlerde çalışıyorlarsa, günlük meditasyonlar yoluyla kardiyovasküler risk profillerini iyileştirmelerine yardımcı olabileceğine inanıyor: çeyrek ila yarım saat arasında 1 veya 2 meditasyon yeterli olabilir, dedi Xue.
İkinci çalışmada, Jinghong Chen liderliğindeki bir ekip, çevre köylerden 19 sakinle 37 keşişin dışkı örneklerini karşılaştırdı. Çalışma katılımcılarının son 3 ay içerisinde herhangi bir antibiyotik veya antifungal almamış olmalarına ve yoğurt gibi bağırsak florasının bileşimini değiştirebilecek gıdaları alışkanlık haline getirmemiş olmalarına özen gösterildi.
Keşişler ve kontroller arasında yine önemli farklılıklar bulundu. Bakteri cinsi seviyesinde, meditasyon grubunda Prevotella ve Bacteroides önemli ölçüde zenginleştirildi.
Chen, önceki çalışmalarda Prevotella’nın sağlıklı insanlarda majör depresif bozukluğu olan hastalardan daha yaygın olduğunu gözlemlediğinden, bunun ruh üzerinde yararlı bir etkisi olabileceğine inanıyor. Hayvan çalışmalarında, Bacteroides beynin ödül sistemi üzerinde faydalı etkilere sahipti: aşırı yeme azaldı ve kaygı azaldı.
Meditasyon yapan keşişlerin dışkısında daha yüksek konsantrasyonlarda bulunan Megamanus ve Faecalibacterium, sırasıyla gelişmiş bilişsel performans ve azalmış kaygı reaksiyonları ile ilişkilidir.
Bu, bağırsak florasının ruh üzerinde bir etkiye sahip olduğunu veya tersine meditasyonların bağırsak mikrobiyomunun bileşimini etkileyebileceğini düşündürür. Ancak bu, kesitsel bir çalışma ile kanıtlanamaz. Değişikliklerden keşişlerin ve çiftçilerin yaşam tarzlarındaki diğer farklılıkların sorumlu olması muhtemeldir. © rme/Haberler