Kullanıcıların medya kullanımının nasıl değiştiğini düşünüyordum; bu analizde saf eğlenceye, yani bir zamanlar, genellikle akşam yemeğinden sonra, işte zor bir günün ardından TV'de görülen şeylere odaklanmak istiyorum.
Farklı gençler, o zamanlar bugün tüm kanalların değil, bir avuç seçeneğin olduğunu hatırlayacaktır. Geriye döndük, ayarlandık ve kuzeyden güneye bir nüfus için hiçbir ayrım gözetmeksizin oluşturulan genel bir içeriğin pasif bir şekilde tadını çıkardık.
Yeni eğlence biçimleri
Corrado, Pippo Baudo ve Mike onlar çocuklardan büyükanne ve büyükbabalara kadar son derece popüler olan geçmişin YouTuber'larıydı. Kitleleri etkileme güçleri kendileri tarafından bile bilinmiyordu; ticari televizyon başladıktan sonra Mike, modern etkileyicilerin öncüsü oldu, ev kadınlarına jambondan elektrikli süpürgeye kadar her şeyi satın alabildi.
Ancak zaman değişiyor, dikey, bölümlere ayrılmış, özel başka eğlence türleri de alana giriyor; bugün çok sayıda kanal ve ödemeli platform arasında seçim yapabilirsiniz. Spor, sinema, diziler (eski diziler), teklif neredeyse sınırsız, artık genç olmayanlar eski yapımların tozunu alıp gelecek nesillere tanıtabilir veya yeninin, yeni kalitenin, düşükten bunalıma kapılabilir. çöp kutusuna ulaşmanın maliyeti. Önemsiz eğlence şimdiden yaygınlaştı, televizyon kitleleri etkilemeye çalışmaktan asla vazgeçmiyor, neden sizi düşündüren içerik üretiyorsunuz, insanların buna ihtiyacı var beynini biraz dinlendir öyleyse neden ona en kötüsünün en kötüsünü vermiyorsun? Bana göre bazı programlar yasallığın sınırında ama yetişkin halk katatonik bir halde ağzı açık bu programları yerken, yeni nesiller ne yapıyor?
Rastgele bir genci ele alalım, kullanılan minimum ekran sayısı sırasıyla 4 değilse de 3'tür: cep telefonu, video oyunları ve televizyonistersek şunu ekleriz bilgisayartek pasif kullanım yerine kullanım şekli tamamen farklı, burada eğitimli ve çok görevli bir zihinle karşı karşıyayız. TV çöp programına konuluyor, rastgele bir tane alalım “Temptation Island” ya da daha doğrusu bazen programda bile değil ama bazı YouTuber'ların programa verdiği tepkiler üzerine, dışarıyla iletişim için cep telefonu kullanılıyor, Whatsapp tüm öfke ve bazı durumlarda kararnameler veya programın geleceği değil. Üreticiler; benim tavsiyem şudur Bu yeni nesil kullanıcıları tedirgin etmeyin. Video oyunlarında, çok fazla güçlük çekmeden bir gözünüz şurada, bir gözünüz burada olmasını sağlayan rahatlatıcı bir şey olan bilgisayar, yalnızca aşırı karmaşıklık ve uzun iletişim durumlarında yararlı olacak, aynı zamanda diğer kanalları açmak için de faydalı olacaktır. Bir genci biri televizyonda, diğeri telefonda olmak üzere iki programla yakalamak alışılmadık bir durum değil.
Yani bir yandan kendi kendime: dijital nesil, geleceği yönetiyorlar, her zaman aktif ve hazırlar diyorsam, diğer yandan kendime soruyorum: ama neden? Peki ona bunu yaptıran kim? Bu gereksiz kaynak israfı değil mi?
Biraz ara verip kitap okumak daha iyi olmaz mıydı, ahh zaten risk şu ki ekranlara bir de Kindle eklenecek.
Merak ediyorum: Çoğunlukla zayıf içerikten oluşan tüm bu görsel aşırı beslemeyle, etkileşimli de olsa, yavaş yavaş akıl yürütme yeteneğimizi azaltan bir şeyin yalnızca alıcıları olmaya alışmıyor muyuz? Bu yeni nesiller, kırılgan kil üzerine inşa edilmiş rol modellerine sahip olma riskiyle karşı karşıya değil mi?
Peki ya aklın uykusu canavarlar yaratır diyenler haklıysa?
Farklı gençler, o zamanlar bugün tüm kanalların değil, bir avuç seçeneğin olduğunu hatırlayacaktır. Geriye döndük, ayarlandık ve kuzeyden güneye bir nüfus için hiçbir ayrım gözetmeksizin oluşturulan genel bir içeriğin pasif bir şekilde tadını çıkardık.
Yeni eğlence biçimleri
Corrado, Pippo Baudo ve Mike onlar çocuklardan büyükanne ve büyükbabalara kadar son derece popüler olan geçmişin YouTuber'larıydı. Kitleleri etkileme güçleri kendileri tarafından bile bilinmiyordu; ticari televizyon başladıktan sonra Mike, modern etkileyicilerin öncüsü oldu, ev kadınlarına jambondan elektrikli süpürgeye kadar her şeyi satın alabildi.
Ancak zaman değişiyor, dikey, bölümlere ayrılmış, özel başka eğlence türleri de alana giriyor; bugün çok sayıda kanal ve ödemeli platform arasında seçim yapabilirsiniz. Spor, sinema, diziler (eski diziler), teklif neredeyse sınırsız, artık genç olmayanlar eski yapımların tozunu alıp gelecek nesillere tanıtabilir veya yeninin, yeni kalitenin, düşükten bunalıma kapılabilir. çöp kutusuna ulaşmanın maliyeti. Önemsiz eğlence şimdiden yaygınlaştı, televizyon kitleleri etkilemeye çalışmaktan asla vazgeçmiyor, neden sizi düşündüren içerik üretiyorsunuz, insanların buna ihtiyacı var beynini biraz dinlendir öyleyse neden ona en kötüsünün en kötüsünü vermiyorsun? Bana göre bazı programlar yasallığın sınırında ama yetişkin halk katatonik bir halde ağzı açık bu programları yerken, yeni nesiller ne yapıyor?
Rastgele bir genci ele alalım, kullanılan minimum ekran sayısı sırasıyla 4 değilse de 3'tür: cep telefonu, video oyunları ve televizyonistersek şunu ekleriz bilgisayartek pasif kullanım yerine kullanım şekli tamamen farklı, burada eğitimli ve çok görevli bir zihinle karşı karşıyayız. TV çöp programına konuluyor, rastgele bir tane alalım “Temptation Island” ya da daha doğrusu bazen programda bile değil ama bazı YouTuber'ların programa verdiği tepkiler üzerine, dışarıyla iletişim için cep telefonu kullanılıyor, Whatsapp tüm öfke ve bazı durumlarda kararnameler veya programın geleceği değil. Üreticiler; benim tavsiyem şudur Bu yeni nesil kullanıcıları tedirgin etmeyin. Video oyunlarında, çok fazla güçlük çekmeden bir gözünüz şurada, bir gözünüz burada olmasını sağlayan rahatlatıcı bir şey olan bilgisayar, yalnızca aşırı karmaşıklık ve uzun iletişim durumlarında yararlı olacak, aynı zamanda diğer kanalları açmak için de faydalı olacaktır. Bir genci biri televizyonda, diğeri telefonda olmak üzere iki programla yakalamak alışılmadık bir durum değil.
Yani bir yandan kendi kendime: dijital nesil, geleceği yönetiyorlar, her zaman aktif ve hazırlar diyorsam, diğer yandan kendime soruyorum: ama neden? Peki ona bunu yaptıran kim? Bu gereksiz kaynak israfı değil mi?
Biraz ara verip kitap okumak daha iyi olmaz mıydı, ahh zaten risk şu ki ekranlara bir de Kindle eklenecek.
Merak ediyorum: Çoğunlukla zayıf içerikten oluşan tüm bu görsel aşırı beslemeyle, etkileşimli de olsa, yavaş yavaş akıl yürütme yeteneğimizi azaltan bir şeyin yalnızca alıcıları olmaya alışmıyor muyuz? Bu yeni nesiller, kırılgan kil üzerine inşa edilmiş rol modellerine sahip olma riskiyle karşı karşıya değil mi?
Peki ya aklın uykusu canavarlar yaratır diyenler haklıysa?