/Afrika Stüdyosu, Stock.adobe.com
Magdeburg – Primer kronik açık açılı glokomlu (POAG) küçük bir hasta grubunda, göze birkaç gün boyunca yerleştirilen bir sensörle yapılan otomatik göz içi basıncı (GİB) ölçümlerinin birbiriyle ilişkili ve 24 saat boyunca sabit olduğu bulundu -Davranış hastaların kendileri tarafından alınan ölçümlerle kanıtlanmıştır (İngiliz Oftalmoloji Dergisi 2024; DOI: 10.1136/bjo-2022-323080).
Göz içi basıncının ayrıntılı telemetrik dokümantasyonu (bir hasta 30 gün boyunca 1.236 ölçüm aldı) makalede vurgulandığı gibi rutin oftalmolojik kontroller sırasında kaydedilemeyecek karakteristik gündüz-gece dalgalanmalarını göstermektedir.
Artan göz içi basıncının, glokomun ilerlemesi için en önemli risk faktörü olduğu kabul edilir; bu, aşırı durumlarda fonksiyonel körlüğe kadar ilerleyici görme alanı kısıtlamalarına yol açabilir. GİB'in bireysel olarak belirlenen hedef basınca düşürülmesi, dünya çapında geri dönüşü olmayan görme bozukluğu ve körlüğün en yaygın nedeni olan bu optik nöropatinin kanıta dayalı tek tedavisidir.
Basınç düşürücü tedavi, topikal olarak uygulanan göz damlalarını, cerrahi prosedürleri veya seçici lazer trabeküloplasti (SLT) gibi lazer tedavisini içerir. Basıncın izlenmesi ve dolayısıyla glokom tedavisinin başarısı genellikle göz doktorunun muayenehanesindeki kontrol randevularında yapılan ölçümlerle gerçekleştirilir – bu genellikle şu anlama gelir: yılda 4 kez, her birinde bir ölçüm. Bu parametrenin gündüz-gece ritmi ve hastalığın ilerlemesi için bir risk faktörü olarak kabul edilen GİB dalgalanmaları aslında kaydedilmemektedir.
Ölçüm sistemi, katarakt ameliyatı sırasında siliyer sulkusa implante edilen bir basınç sensöründen ve bir okuma cihazından oluşur. İkincisi, ölçüm sonuçlarının iletilmesi için göz hizasında tutulur. Bunlar hasta tarafından çevrimiçi bir veritabanına yüklenir.
Magdeburg'daki Otto von Guericke Üniversitesi Göz Kliniği öncülüğünde yürütülen çalışmada, hem otomatik ölçümler hem de hastanın okuma cihazı kullanarak yaptığı ölçümler, göz içi mikrosensör kullanılarak 7 hastada gerçekleştirildi. Her iki ölçüm türü, özellikle de otomatik GİB dokümantasyonu, 24 saat boyunca çok benzer GİB eğilimleriyle açık bir günlük korelasyon gösterdi; bu, ölçümlerin güvenilirliğinin bir göstergesi olarak görülüyor.
Otomatik ölçümlerde (24 saatte 268'e kadar), hastalar genellikle gece boyunca basınçta orta derecede bir düşüş ve uyanmayla birlikte artış gösterdi. Çalışma katılımcılarının kendileri tarafından alınan ölçümler biraz daha yüksek değerler gösterme eğilimindeydi.
Hastaların 2'sinde gün içinde 10 mmHg'nin üzerinde basınç dalgalanmaları kaydedildi ve bu durum etkili glokom tedavisi ile kaçınılması gereken bir durumdu. Çalışmaya katılanlar arasındaki bu durumun doğası yayında daha ayrıntılı olarak açıklanmamıştır. Böyle bir GİB dalgalanması ve dolayısıyla kayda değer bir ilerleme riski, normal uygulama koşulları altında sıklıkla fark edilmeden kalır.
Yazarların görüşüne göre, otomatik ölçümler, gözün ön segmentinin biyomekaniğinin rol oynadığı ve gözün hasta veya muayeneyi yapan kişi tarafından manipüle edildiği ölçüm yöntemlerine göre daha az hataya açıktır.
Göz içi basınç sensörünün teknolojisi açıkça daha da minyatürleşmeye doğru ilerliyor. Önemli ölçüde daha küçük bir sensör suprakoridal olarak ve gerekirse bağımsız bir prosedür olarak implante edilir ve bu nedenle lens durumundan bağımsızdır (katarakt ameliyatı sırasında veya zaten psödofakik hastalarda kullanılır), bu da onun daha genç glokom hastaları için de uygun görünmesini sağlar. .
Geçen yıl da bir İngiliz Oftalmoloji Dergisi 24 hastayla (2023; DOI: 10.1136/bjophthalmol-2021-320023) yayınlanan yayınlanmış bir çalışma, bu mikrosensörün iyi tolere edildiğini doğruladı. © rg/Haberler