/jarun011,stock.adobe.com
Perth – Düşük testosteron seviyesine sahip erkeklerin erken ölüm riski daha yüksektir. Ancak güncel bir meta-analize göre risk artıyor Dahiliye Yıllıkları (2024; DOI: 10.7326/M23-2781) yalnızca çok düşük serum değerlerinde ortaya çıkar.
Erkekler yaşlandıkça testosteron üretimi azalır ve hastalıklar daha yaygın hale gelir. Hipogonadizmin yaşlılıkta morbiditeyi artırıp artırmadığı ya da sadece bir yan etki olup olmadığı uzun süredir epidemiyolojik çalışmaların konusu olmuştur ve değişen sonuçlarla birlikte. Bazı çalışmalarda, yaşlılıkta hipogonadizm, örneğin kardiyovasküler hastalık riskinin artmasıyla ilişkilendirilirken, diğerlerinde bu durum söz konusu değildi.
Sorunlardan biri kandaki testosteronun ölçülmesinin zor olmasıdır. Daha önce kullanılan immünolojik testlerin hatalı olduğu kabul edilmektedir. Ayrıca kandaki testosteron büyük oranda seks hormonu bağlayıcı globuline (SHBG) bağlıdır. Yalnızca serbest biçimde etkilidir.
Ancak serbest testosteronun belirlenmesi zordur. Bu değer aynı zamanda etkiyi tam olarak yansıtmaz çünkü metabolit dihidrotestosteron (DHT) androjen reseptörlerini de aktive edebilir. Hipogonadizmin yaşlılıkta da farklı nedenleri olabilir.
Testislerdeki hormon üretimi bozulursa hipofiz bezinin aktivitesi artabilir. Daha sonra luteinize edici hormonun (LH) serum konsantrasyonu artar. Bozukluk hipofiz bezinden kaynaklanıyorsa LH düşük olabilir. Bu aynı zamanda hipogonadizmin etkilerini de etkileyebilir.
Erkeklerde Androjen Çalışması (AIMS) şimdi testosteronun sağlık üzerindeki etkilerini araştırmak için yeni bir girişimde bulundu. Perth'deki Batı Avustralya Üniversitesi'nden Bu Beng Yeap liderliğindeki uluslararası ekip (Alman katılımıyla), önceki 11 çalışmanın sonuçlarını özetledi. 9 çalışmada araştırmacılar katılımcıların ham verilerine ulaşabildi; diğer iki çalışmada kendilerini yayınlardaki bilgilerle sınırlamak zorunda kaldılar.
Bireysel hasta verileri meta-analizi, risklerin daha kesin bir şekilde hesaplanmasını sağlar ve bu nedenle meta-analizler için altın standart olarak kabul edilir. Yeni meta-analizin bir diğer gücü de testosteron konsantrasyonlarının kütle spektrometresi kullanılarak belirlenmesidir. Ancak araştırmacıların serbest testosteron hakkında herhangi bir verisi yoktu. Bu nedenle LH, SHBG ve DHT'nin etkisi de incelenmiştir. Birincil son nokta, tüm nedenlere bağlı mortalite, kardiyovasküler mortalite ve kardiyovasküler olayların sıklığı üzerindeki etkiydi.
Sonuç: Testosteron düzeyi düşük olan erkeklerin aslında ölüm riski daha yüksekti. Ancak artış yalnızca nispeten düşük bir değer olan 213 ng/dl'nin altında gerçekleşti.
Bu, LH konsantrasyonundan bağımsızdı, yani düşüşün gonadlardaki üretimin azalmasından mı yoksa hipofiz bezinin tahrik eksikliğinden mi kaynaklandığına bakılmaksızın. Kardiyovasküler mortalite yalnızca 153 ng/dl testosteron değerinin altında arttı.
Düşük DHT seviyeleri ayrıca tüm nedenlere bağlı ölüm oranlarının artması ve kardiyovasküler ölüm oranlarının artmasıyla da ilişkilendirildi. Buna karşılık, düşük bir SHBG konsantrasyonu, tüm nedenlere bağlı ölüm oranının azalmasıyla ilişkilendirildi.
Meta-analiz ileriye dönük gözlemsel çalışmalardan elde edilen verilere dayandığından klinik önemi sınırlıdır. Testosteron substitüsyonunun erkekleri kardiyovasküler olaylardan koruduğu, hatta yaşam süresini uzattığı sonucuna varmak mümkün değildir.
Son yıllarda testosteron replasmanının kardiyovasküler hastalık riskini arttırdığından bile korkuluyor. Bu nedenle FDA, preparatların daha fazla pazarlanmasını bir güvenlik çalışmasının sonuçlarına bağladı. Bu 4. aşama deneyinin (TRAVERSE) sonuçları geçen yıl yayınlandı. Testosteron jeli kullanmak testosteron seviyelerini 230'dan 375 ng/dl'ye çıkardı.
Erkeklerde majör kardiyovasküler olay (MACE) oranında artış belirgin değildi. Ancak çalışma, tedavinin olası bir faydasına dair herhangi bir kanıt sunmadı. MACE için 0,96'lık tehlike oranı (%95 güven aralığı 0,78 ila 1,17), hipogonadizmin testosteronla tedavisinin bu son nokta üzerinde nötr bir etkiye sahip olduğunu göstermektedir. © rme/Haberler