İzmir’de yaşayan Ege Üniversitesi öğretim vazifelisi Bedia Zeynep Çakar, eşi ve kızının corona virüsübe yakalanmasıyla geçirdikleri karantina sürecini ‘Our quarantine days’ (Bizim Karantina Günlerimiz) isimli yapıtta anlattı. Çakar’ın karantinayı anlatan yapıtları, Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Kurumu’nun (UNESCO) davetiyle Paris’te sergilenmeye hak kazandı.
UNESCO, Temmuz 2021’de global bir davet yayınlayarak bilim, teknoloji, mühendislik ve matematik (STEM) alanlarındaki bayanları, pandemiyle alakalı kıssalarıyla sanat yapıtlarını göndermeye davet etti.
Creative Resilience (yaratıcı dayanıklılık) standını oluşturmak için tüm kıtalardan 54 bilim hanımı seçildi. Türkiye’den seçilen iki bayandan biri olan Ege Üniversitesi Grafik Tasarım Kısım Koordinatörü ve Öğretim vazifelisi Bedia Zeynep Çakar’ın (36) 5 yapıtı Paris ve Dubai’de standa sunuluyor.
Çakar, pandemi başladığı devirde eşi İsa Can Çakar (36) ve kızı Lidya Çakar’ın (5) Covid-19’a yakalandığı süreçte yaşadığı kaygıyı yapıtlarında yansıttığını söylemiş oldu. Kendisini fazlaca etkileyen karantina sürecini anlatan Çakar, “Bizi bölen ve bağlantı sağlayan balkon camımız vardı. Kızım bana dokunmak ve beni öpmek istiyordu. Ben yanağımı uzatıyordum, kızım camı öpüyordu. ‘Our quarantine days’ (Bizim Karantina Günlerimiz) isimli yapıtım o günlerde çıktı. Bu yapıtta kendimi ve kızımı resmettim” dedi.
“SADECE CAMDAN KONUŞABİLİYORDUK”
Eşi İsa Can Çakar ve kızı Lidya Çakar’ın Temmuz 2020’de tıpkı anda coronaya yakalandığını anlatan Bedia Zeynep Çakar, yaşadıkları düşünceli süreçle ilgili şöyleki konuştu:
“Covid-19’un ülkemizde yeni görülmeye başladığı periyotta guatr ameliyatı geçirdim. Âlâ korunmam gerekiyordu. Çabucak ardından kızım ve eşim müspet olunca birebir meskenin ortasında farklı odalarda karantinaya girmek durumunda kaldık. O süreçte kızımın nasıl bir reaksiyon vereceğini, bedeninde ne olacağını, ruhsal olarak nasıl bir dönüşüm olacağını bilemiyordum. Şu an biraz daha nasıl davranılması gerektiği biliniyor lakin o devir daha karmaşıktı. Tıpkı meskenin ortasında yalnızca camdan konuşabiliyorduk. Bana yaklaşmak istiyor fakat yaklaşamıyordu. niye yaklaşmaması gerektiğine de mana veremiyordu. Zira yaşı fazlaca küçüktü. Güç bir müddetçti.”
PARİS’TEN daha sonra DUBAİ’DE SERGİLENECEK
Yağlı boya, kumaş, kraf kağıdı üzere farklı gereçleri tek bir çatı altında derleyip çalışmalarına yansıtan Bedia Zeynep Çakar, “Dokunamama, sarılamama, hissini ellerde vurguladım. Çalışmalarımda umut var lakin genel olarak acı, endişe ve kaygıdan besleniyorum. Umut kavramını bir renk ya da farklı bir malzemeyle kesinlikle çalışmalarıma entegre ediyorum ancak global salgınla birlikte ruhsal ve toplumsal değişiklikler benim çalışmalarımın odak noktasını oluşturuyor. Kendime pandemiyle ruhsal çöküş, parçalanmış, şiddete maruz kalmış ve şiddete meyilli olan bireyler üzerine çıkış noktası yaratıyorum. Bu standın tabanını oluşturan kavramlar da bu duygulardı” dedi.
“SESİMİ DUYURABİLDİĞİM İÇİN MUTLUYUM”
27 Ekim’den itibaren UNESCO’nun genel merkezinde fiziki olarak yayınlanan yapıtların 1 Aralık’a kadar online olarak ziyaretçileriyle buluşacağını söz eden Çakar, ikinci bebeğine gebe olduğu için Paris’teki standa gidemediğini ancak 2022’de Dubai’de bulunmak istediğini söz etti.
Çakar, “54 bilim hanımı içinden Türkiye’de seçilen iki hanımız. Sesimi duyurabildiğim için memnunum. Bu bir haykırış diyebiliriz. Yalnızca pandemi değil onun getirdiği farklı meseleler da var. Son vakit içinderda bayan cinayetleri hayli dikkat çekiyor. Odak noktasında hissettiğim için çalışmalarımı samimiyetle hissederek yansıtıyorum. Lisana getirip söyleyemediklerimizi fotoğrafla, fotoğrafla, sanatsal dönüşümle getirilebileceğini düşünüyorum. Umarım bu periyodu daha yeterli atlatabiliriz” diye konuştu. (DHA)
UNESCO, Temmuz 2021’de global bir davet yayınlayarak bilim, teknoloji, mühendislik ve matematik (STEM) alanlarındaki bayanları, pandemiyle alakalı kıssalarıyla sanat yapıtlarını göndermeye davet etti.
Creative Resilience (yaratıcı dayanıklılık) standını oluşturmak için tüm kıtalardan 54 bilim hanımı seçildi. Türkiye’den seçilen iki bayandan biri olan Ege Üniversitesi Grafik Tasarım Kısım Koordinatörü ve Öğretim vazifelisi Bedia Zeynep Çakar’ın (36) 5 yapıtı Paris ve Dubai’de standa sunuluyor.
Çakar, pandemi başladığı devirde eşi İsa Can Çakar (36) ve kızı Lidya Çakar’ın (5) Covid-19’a yakalandığı süreçte yaşadığı kaygıyı yapıtlarında yansıttığını söylemiş oldu. Kendisini fazlaca etkileyen karantina sürecini anlatan Çakar, “Bizi bölen ve bağlantı sağlayan balkon camımız vardı. Kızım bana dokunmak ve beni öpmek istiyordu. Ben yanağımı uzatıyordum, kızım camı öpüyordu. ‘Our quarantine days’ (Bizim Karantina Günlerimiz) isimli yapıtım o günlerde çıktı. Bu yapıtta kendimi ve kızımı resmettim” dedi.
“SADECE CAMDAN KONUŞABİLİYORDUK”
Eşi İsa Can Çakar ve kızı Lidya Çakar’ın Temmuz 2020’de tıpkı anda coronaya yakalandığını anlatan Bedia Zeynep Çakar, yaşadıkları düşünceli süreçle ilgili şöyleki konuştu:
“Covid-19’un ülkemizde yeni görülmeye başladığı periyotta guatr ameliyatı geçirdim. Âlâ korunmam gerekiyordu. Çabucak ardından kızım ve eşim müspet olunca birebir meskenin ortasında farklı odalarda karantinaya girmek durumunda kaldık. O süreçte kızımın nasıl bir reaksiyon vereceğini, bedeninde ne olacağını, ruhsal olarak nasıl bir dönüşüm olacağını bilemiyordum. Şu an biraz daha nasıl davranılması gerektiği biliniyor lakin o devir daha karmaşıktı. Tıpkı meskenin ortasında yalnızca camdan konuşabiliyorduk. Bana yaklaşmak istiyor fakat yaklaşamıyordu. niye yaklaşmaması gerektiğine de mana veremiyordu. Zira yaşı fazlaca küçüktü. Güç bir müddetçti.”
PARİS’TEN daha sonra DUBAİ’DE SERGİLENECEK
Yağlı boya, kumaş, kraf kağıdı üzere farklı gereçleri tek bir çatı altında derleyip çalışmalarına yansıtan Bedia Zeynep Çakar, “Dokunamama, sarılamama, hissini ellerde vurguladım. Çalışmalarımda umut var lakin genel olarak acı, endişe ve kaygıdan besleniyorum. Umut kavramını bir renk ya da farklı bir malzemeyle kesinlikle çalışmalarıma entegre ediyorum ancak global salgınla birlikte ruhsal ve toplumsal değişiklikler benim çalışmalarımın odak noktasını oluşturuyor. Kendime pandemiyle ruhsal çöküş, parçalanmış, şiddete maruz kalmış ve şiddete meyilli olan bireyler üzerine çıkış noktası yaratıyorum. Bu standın tabanını oluşturan kavramlar da bu duygulardı” dedi.
“SESİMİ DUYURABİLDİĞİM İÇİN MUTLUYUM”
27 Ekim’den itibaren UNESCO’nun genel merkezinde fiziki olarak yayınlanan yapıtların 1 Aralık’a kadar online olarak ziyaretçileriyle buluşacağını söz eden Çakar, ikinci bebeğine gebe olduğu için Paris’teki standa gidemediğini ancak 2022’de Dubai’de bulunmak istediğini söz etti.
Çakar, “54 bilim hanımı içinden Türkiye’de seçilen iki hanımız. Sesimi duyurabildiğim için memnunum. Bu bir haykırış diyebiliriz. Yalnızca pandemi değil onun getirdiği farklı meseleler da var. Son vakit içinderda bayan cinayetleri hayli dikkat çekiyor. Odak noktasında hissettiğim için çalışmalarımı samimiyetle hissederek yansıtıyorum. Lisana getirip söyleyemediklerimizi fotoğrafla, fotoğrafla, sanatsal dönüşümle getirilebileceğini düşünüyorum. Umarım bu periyodu daha yeterli atlatabiliriz” diye konuştu. (DHA)