semaver
New member
Bursa’da yaşayan emekli Emine Şan, kızının eğitimi için gittiği Ankara’da öğrendiği ahşap boyama sanatını uygulayarak, eski eşyaları tekrar kullanıma hazır hale getiriyor.
Nilüfer ilçesinde bir yıl evvel atölye ve satış yeri açan Şan, sokaktan topladığı yahut eskicilerden satın aldığı dolap, sandalye, masa, kapı, çerçeve üzere ahşap eşyaları boyama sanatıyla restore ediyor.
MERAKLISINA DERS VERİYOR
Şan, ahşap boyamaya ilgi duyanlara ve eşyalarını yenilemek isteyenlere atölyesinde ders de veriyor.
“MESLEK LİSESİ ÖNEMLİ”
Emine Şan, Bulgaristan’dan 1971 yılında Bursa’ya göç ettiklerini, eğitim ömründe meslek lisesinin değerli olduğunu söylemiş oldu. Kızının eğitimi için Ankara’da yaşadığı devirde ahşap boyama öğrendiğini belirten Şan, şöyleki konuştu:
“Eski eşyaları değerlendirmeyi fazlaca seviyorum. Onların o yaşanmışlık ruhu beni fazlaca memnun ediyor. Ankara bana hayli hoş kapılar açtı. Ankara Olgunlaşma Enstitüsünde iki yıl iç yer tasarımı eğitimi aldım. Staj olarak başladığım bu işi meslek haline getirdim. Bana, ‘Hocam siz burada hoş işler yaptınız, Bursa’nın da bu biçimde bir şeye muhtaçlığı var’ dediler. Ben de Bursa’da bu işi yapmaya başladım.
EŞYALARA İKİNCİ BİR HAYAT SUNUYORUM
Ananelerimizden, babaannelerimizden kalan eski eşyaları tekrar boyayarak, dönüştürerek, renklerini, kaplamasını değiştirerek eşyalara ikinci bir hayat sunuyorum. Bunu herkese öğretmek istiyorum.
ATILMIŞ EŞYALAR BENİM İÇİN KIYMETLİ
Sokakta gördüğüm atılmış sehpalar, koltuklar, sandalyeler benim için sahiden çok pahalı. İnsanların da bunun pahasını anlamasını ve yine onlarla keyifli bir hayat yaşamalarını istiyorum.”
“kimi vakit SATTIĞIM EŞYALARIN GERİSİNDEN ÜZÜLÜYORUM”
Mobilyasını boyamak isteyen, meskeninde değişikliğe gitmek isteyenlere de eğitim verdiğini belirten Şan, isteyenlerin mobilyasıyla eğitime gelebildiğini aktardı.
ONARIMINI YAPTIĞIM EŞYAYA BAĞLANIYORUM
Şan, eski eşyalara bakmanın kendisini memnun ettiğini lisana getirerek, “Eski ustaların personelliği şu anda epey az. Eski eşyalara epeyce bağlanırım. Müşterilerimiz geldiğinde soruyorlar, ‘Bu koltuk satılık mı?’ diyorlar. ‘Hayır o satılık değil, benim için fazlaca manalı.’ kimi vakit sattığım eşyaların gerisinden üzülüyorum, tekrar yenisini bulabilir miyim, birebir duyguyu hissedebilir miyim diye düşünüyorum. Bu mevzuda beni destekleyen epey oldu.” dedi.
Yaptığı işin kendisini hayli keyifli ettiğini anlatan Şan, atölyesine gelen şahısların eski eşyalarını yenileyip onlara hayat kazandırmanın kendisini daha fazla sevindirdiğini vurguladı.
“UNUTULMAYA YÜZ TUTMUŞ EL SANATLARINI ÖĞRENİYORUM”
Bir işe gönül verince, karşısına bununla ilgili insanların çıktığını belirten Şan, “Cam personelliği olan sıcak mineyi öğrendim. Toz halindeyken cam haline geliyor unsur. Ankara’daki Pilavoğlu Han’da ahşap işçiliğini öğrenirken, üst katta da sıcak mine öğrendim. Unutulmaya yüz tutmuş el sanatlarından biri.” sözünü kullandı.
Nilüfer ilçesinde bir yıl evvel atölye ve satış yeri açan Şan, sokaktan topladığı yahut eskicilerden satın aldığı dolap, sandalye, masa, kapı, çerçeve üzere ahşap eşyaları boyama sanatıyla restore ediyor.
MERAKLISINA DERS VERİYOR
Şan, ahşap boyamaya ilgi duyanlara ve eşyalarını yenilemek isteyenlere atölyesinde ders de veriyor.
“MESLEK LİSESİ ÖNEMLİ”
Emine Şan, Bulgaristan’dan 1971 yılında Bursa’ya göç ettiklerini, eğitim ömründe meslek lisesinin değerli olduğunu söylemiş oldu. Kızının eğitimi için Ankara’da yaşadığı devirde ahşap boyama öğrendiğini belirten Şan, şöyleki konuştu:
“Eski eşyaları değerlendirmeyi fazlaca seviyorum. Onların o yaşanmışlık ruhu beni fazlaca memnun ediyor. Ankara bana hayli hoş kapılar açtı. Ankara Olgunlaşma Enstitüsünde iki yıl iç yer tasarımı eğitimi aldım. Staj olarak başladığım bu işi meslek haline getirdim. Bana, ‘Hocam siz burada hoş işler yaptınız, Bursa’nın da bu biçimde bir şeye muhtaçlığı var’ dediler. Ben de Bursa’da bu işi yapmaya başladım.
EŞYALARA İKİNCİ BİR HAYAT SUNUYORUM
Ananelerimizden, babaannelerimizden kalan eski eşyaları tekrar boyayarak, dönüştürerek, renklerini, kaplamasını değiştirerek eşyalara ikinci bir hayat sunuyorum. Bunu herkese öğretmek istiyorum.
ATILMIŞ EŞYALAR BENİM İÇİN KIYMETLİ
Sokakta gördüğüm atılmış sehpalar, koltuklar, sandalyeler benim için sahiden çok pahalı. İnsanların da bunun pahasını anlamasını ve yine onlarla keyifli bir hayat yaşamalarını istiyorum.”
“kimi vakit SATTIĞIM EŞYALARIN GERİSİNDEN ÜZÜLÜYORUM”
Mobilyasını boyamak isteyen, meskeninde değişikliğe gitmek isteyenlere de eğitim verdiğini belirten Şan, isteyenlerin mobilyasıyla eğitime gelebildiğini aktardı.
ONARIMINI YAPTIĞIM EŞYAYA BAĞLANIYORUM
Şan, eski eşyalara bakmanın kendisini memnun ettiğini lisana getirerek, “Eski ustaların personelliği şu anda epey az. Eski eşyalara epeyce bağlanırım. Müşterilerimiz geldiğinde soruyorlar, ‘Bu koltuk satılık mı?’ diyorlar. ‘Hayır o satılık değil, benim için fazlaca manalı.’ kimi vakit sattığım eşyaların gerisinden üzülüyorum, tekrar yenisini bulabilir miyim, birebir duyguyu hissedebilir miyim diye düşünüyorum. Bu mevzuda beni destekleyen epey oldu.” dedi.
Yaptığı işin kendisini hayli keyifli ettiğini anlatan Şan, atölyesine gelen şahısların eski eşyalarını yenileyip onlara hayat kazandırmanın kendisini daha fazla sevindirdiğini vurguladı.
“UNUTULMAYA YÜZ TUTMUŞ EL SANATLARINI ÖĞRENİYORUM”
Bir işe gönül verince, karşısına bununla ilgili insanların çıktığını belirten Şan, “Cam personelliği olan sıcak mineyi öğrendim. Toz halindeyken cam haline geliyor unsur. Ankara’daki Pilavoğlu Han’da ahşap işçiliğini öğrenirken, üst katta da sıcak mine öğrendim. Unutulmaya yüz tutmuş el sanatlarından biri.” sözünü kullandı.