semaver
New member
Siverek ilçesine bağlı Söylemez Kırsal Mahallesi’nde yaşayan ve her yıl ortalama 500 dönüm toprakta pirinç eken Aytar kardeşler, pirinç ekilen tarlanın sert kayalıklardan oluşması niçiniyle biçerdöverin giremediği bölgelerde, atalarından kalan yüzlerce yıllık gelenekle, oraklarla pirinç hasadı yapıyor.
KIZGIN GÜNEŞİN ALTINDA ÇALIŞIYORLAR
Sabah saat 07.00 sıralarında işe başlayan çalışanlar akşam saat 17.00’ye kadar kızgın güneşin altında çalışırken, çalışanlar içinde ailelerine takviye olmak için çalışan üniversiteli gençler de yer alıyor.
MESLEK BABADAN MİRAS KALDI
Pirinç yetiştirmenin babasından kendisine miras kaldığını söyleyen 73 yaşındaki Hüseyin Aytar, 50 yıldan fazladır bu işi yaptığını söylemiş oldu. Aytar, “Benim merhum babam bu işi yapmaktaydı, o merhum oldu, biz hala bu işi yapmaya devam ediyoruz.” dedi.
6 AYDA YETİŞİYOR
Dördüncü ayda pirinç tohumunu attıklarını ve güçlü sürecin 6 ay sürdüğünü söyleyen Hüseyin Aytar, “Tohumu attıktan daha sonra sallama su veriyoruz, arazi taşlıktır, daima el gücüyle çalışıyoruz. 6 ay daha sonra pirinç yetişiyor. daha sonrasında yerimiz taşlı olduğundan, orak ve elle, düz yerler olursa biçerle biçiyoruz. daha sonrasında harmanda kurutuyor ve Diyarbakır’a fabrikaya yolluyoruz. Orda torbalara koyduktan daha sonra, satışa sunuyoruz.” halinde konuştu.
BU SENE EMEKÇİLER KAHRAMANMARAŞ’ TAN GELDİ
Bu yıl emekçi düşüncesi yaşadıklarından dolayı emekçilerin bir kısmını Kahramanmaraş’tan getirdiklerini söyleyen Aytar, “Bu sene su azdı 300 dönüm ektik, olağanda her yıl ortalama 500 dönüm ekiyoruz. Geçen sene fiyatlar âlâ değildi, bu sene hala satmadık fakat bu yıl meblağların yeterli olacağını umut ediyoruz. 25 kilogramın 350-400 TL ortası gideceği söyleniyor.” sözlerini kullandı.
OKULLAR AÇILANA KADAR AİLESİNE YARDIM EDİYOR
Bu yıl Aksaray Üniversitesi Özel Eğitim Öğretmenliği Kısmı’nı kazanan Mihriban Aytar, ailesine katkı hedefiyle tarlada çalışıyor. Mihriban Aytar, “Burada hem aileme katkı sağlamak ve tıpkı vakitte üniversite harçlığımı çıkartmak için çalışıyorum. Aslında bu çalışma sıkıntı görünse de biz gençler için epey hoş bir aktivite oluyor, akrabalarımın birçoğunu burada görüyorum, daima bir arada burada çalışıyoruz, tarlanın fazlaca fazla taşlık olması biraz güç ancak bir daha de yaptığımız işi seviyorum.” sözlerine yer verdi.
“ZORU GÖRDÜM BAŞARILI OLDUM”
Küçüklüğünden beri sıkıntı şartlarda çalıştığını ve zoru gördüğü için başarılı olmayı kafana taktığını söyleyen Aytar, “Ben zoru gördükçe okuma hevesim arttı, annem rahatsız olduğu için açık öğretimden okulu bitirdim, açık öğretimden üniversiteyi kazandım. Bu, köydeki öteki kızlara da örnek oldu. Birçoğu 27 yaşlarında ablalar da kendilerini açık öğretime yazdı.” halinde konuştu.
“ORTALAMA 15 GÜN ÇALIŞACAĞIM”
Kahramanmaraş’tan ailesiyle bir arada çalışmaya geldiğini söyleyen Fatma Kıymeti ise “Ailemle birlikte 10 gündür burada çalışıyoruz, ortalama 15 gün daha çalışacağız. Sabah erkenden başlıyor, akşam saat 3 yahut 4 ‘te işi bırakıyoruz, bana güç gelmiyor, ekmeğimizi buradan kazanıyoruz. Düşüncemiz yok fazlaca şükür.” diye konuştu.
KIZGIN GÜNEŞİN ALTINDA ÇALIŞIYORLAR
Sabah saat 07.00 sıralarında işe başlayan çalışanlar akşam saat 17.00’ye kadar kızgın güneşin altında çalışırken, çalışanlar içinde ailelerine takviye olmak için çalışan üniversiteli gençler de yer alıyor.
MESLEK BABADAN MİRAS KALDI
Pirinç yetiştirmenin babasından kendisine miras kaldığını söyleyen 73 yaşındaki Hüseyin Aytar, 50 yıldan fazladır bu işi yaptığını söylemiş oldu. Aytar, “Benim merhum babam bu işi yapmaktaydı, o merhum oldu, biz hala bu işi yapmaya devam ediyoruz.” dedi.
6 AYDA YETİŞİYOR
Dördüncü ayda pirinç tohumunu attıklarını ve güçlü sürecin 6 ay sürdüğünü söyleyen Hüseyin Aytar, “Tohumu attıktan daha sonra sallama su veriyoruz, arazi taşlıktır, daima el gücüyle çalışıyoruz. 6 ay daha sonra pirinç yetişiyor. daha sonrasında yerimiz taşlı olduğundan, orak ve elle, düz yerler olursa biçerle biçiyoruz. daha sonrasında harmanda kurutuyor ve Diyarbakır’a fabrikaya yolluyoruz. Orda torbalara koyduktan daha sonra, satışa sunuyoruz.” halinde konuştu.
BU SENE EMEKÇİLER KAHRAMANMARAŞ’ TAN GELDİ
Bu yıl emekçi düşüncesi yaşadıklarından dolayı emekçilerin bir kısmını Kahramanmaraş’tan getirdiklerini söyleyen Aytar, “Bu sene su azdı 300 dönüm ektik, olağanda her yıl ortalama 500 dönüm ekiyoruz. Geçen sene fiyatlar âlâ değildi, bu sene hala satmadık fakat bu yıl meblağların yeterli olacağını umut ediyoruz. 25 kilogramın 350-400 TL ortası gideceği söyleniyor.” sözlerini kullandı.
OKULLAR AÇILANA KADAR AİLESİNE YARDIM EDİYOR
Bu yıl Aksaray Üniversitesi Özel Eğitim Öğretmenliği Kısmı’nı kazanan Mihriban Aytar, ailesine katkı hedefiyle tarlada çalışıyor. Mihriban Aytar, “Burada hem aileme katkı sağlamak ve tıpkı vakitte üniversite harçlığımı çıkartmak için çalışıyorum. Aslında bu çalışma sıkıntı görünse de biz gençler için epey hoş bir aktivite oluyor, akrabalarımın birçoğunu burada görüyorum, daima bir arada burada çalışıyoruz, tarlanın fazlaca fazla taşlık olması biraz güç ancak bir daha de yaptığımız işi seviyorum.” sözlerine yer verdi.
“ZORU GÖRDÜM BAŞARILI OLDUM”
Küçüklüğünden beri sıkıntı şartlarda çalıştığını ve zoru gördüğü için başarılı olmayı kafana taktığını söyleyen Aytar, “Ben zoru gördükçe okuma hevesim arttı, annem rahatsız olduğu için açık öğretimden okulu bitirdim, açık öğretimden üniversiteyi kazandım. Bu, köydeki öteki kızlara da örnek oldu. Birçoğu 27 yaşlarında ablalar da kendilerini açık öğretime yazdı.” halinde konuştu.
“ORTALAMA 15 GÜN ÇALIŞACAĞIM”
Kahramanmaraş’tan ailesiyle bir arada çalışmaya geldiğini söyleyen Fatma Kıymeti ise “Ailemle birlikte 10 gündür burada çalışıyoruz, ortalama 15 gün daha çalışacağız. Sabah erkenden başlıyor, akşam saat 3 yahut 4 ‘te işi bırakıyoruz, bana güç gelmiyor, ekmeğimizi buradan kazanıyoruz. Düşüncemiz yok fazlaca şükür.” diye konuştu.