Ünlü oyuncu Cansel Elçin uzun yıllar yaşadığı Fransa’da tiyatro ve oyunculuk okulunu dereceyle bitirdi, profesyonel tiyatro hayatına orada adım attı ve 15 yıl evvel birinci dizi projesiyle Türkiye’ye döndü. Kırık Kanatlar, Hatırla Sevgili, Gönülçelen üzere isminden kelam ettiren dizilerde yer aldı. Çok sayıda yeni projesi var. Geçtiğimiz yıl meslektaşı oyuncu Zeynep Tuğçe Bayat’la evlenen Cansel Elçin sanattan, tabiata, biroldukca bahisle ilgili samimi açıklamalar yaptı.
“POZİTİF BAKMAMIZ GEREK”
– Tam pandeminin yaralarını sarıyoruz derken yangılarla içimiz yandı. Canımız hiç olmadığı kadar sıkkın… Hayat devam etse de siz nasılsınız?
Hepimiz insanız, evvel her insan üzere önümü nazaranmemekten korktum. “Ne yapabilirim?” diye düşündüm. Olan bitenleri görür görmez çaresiz kalmak en üzücü tarafı. Olumlu bakmak ve ne olursa olsun hayat devam ediyor ideolojisi bir yere kadar. Yetkililerin sorumlu davranmaları yerine birbirlerini suçlamalarını izlemek beni epeyce üzüyor. Maalesef ülkemizde ben bilmiyorum, benim yanılgım, burada yanlış yaptım diyen olmadığı için, ilerleme kaydetmek imkansız görünüyor. Olan tabiata, hayvanlara oluyor. Ancak unutmayalım ki bu yarattığımız tertipte tabiata saygılı davranmazsak onun reaksiyonu üzücü olur. hiç bir şey, bir fidan, bir arı yahut bir balık kadar bedelli değildir. Ülke olarak birinci kez yangınların ortasında değiliz, tarihte de her manada yandık, lakin bir daha yeşerdik… Yeşermek bakılırsavimiz. “Umutsuz durumlar yoktur, umutsuz beşerler vardır. Ben hiç bir vakit umudumu yitirmedim” demiş Atatürk. Kül olan her pahası yeşertmek için elimizi taşın altına koymalıyız.
– ‘Sanatçı duyarlılığı’… Son senelerda epeyce tanınan bir tabir ve sıkça tartışılıyor…
Evvel ben rastgele biri üzere, bir Türkiye vatandaşıyım. “Sanatçı duyarlılığı” tarifi beşerden ve toplumdan ayrıştırıyor üzere. Sanatçı da bu dünyada yaşıyor, bu toplumun ortasında. ötürüsıyla yaşananlara her insan üzere öfkesi, sevgisi, takdiri olacaktır. Ülkesinde ve dünyasında olanlarla ilgili yorumu olacaktır. Hassaslığının değerli olduğunu düşünüyorum, topluma örnek oluyor, yeni ufuklar açıyor. Hassasiyetleri sevenlerine yansıyor, tabiat, hayvan, insan sevgisi, etraf konusundaki hassasiyetleri örnek oluyor.
“SANATÇI DEMEK İÇİN…”
– Cansel Elçin’in sanatçı tarifi nedir… Sanatla güzelleşebilir mi yaralarımız?
Artık sanatçı sözüne fazlaca dikkat etmek lazım. Sanatçı deyince aklıma çabucak “Mozart, Rembrandt yahut Shakespeare, Da Vinci”ler geliyor… Önüne gelene sanatçı diye hitap ederseniz, o da bunu ciddiye alır ve işin ortasından çıkamayız. O söze kullanmadan iki sefer düşünmek lazım. Ben bir tiyatro ve sinema/dizi oyuncusu olarak 1-2 saat ortasında onlara hoş vakit geçirmekle mükellefim. Evet bir an olsun seyirciyi kaygılarından, güldürerek, duygulandırarak ve en istediğimi düşündürerek uzaklaştırabiliyorsam ne keyifli bana… Bu yüzden bir oyuncu kendini daima yenilemeli, geliştirmeli. Okuyarak, sanatın farklı kollarıyla ilgilenerek, farklı kültürleri, insanları tanıyarak, daima kendine bir şeyler katarak devam
etmeli. Evet, sanat güzelleştirir.
“ÜLKEMİ ÇOK SEVİYORUM”
– Fransa’da okulu dereceyle bitirdiniz, orada profesyonel tiyatro hayatına adım attınız ve Türkiye’ye birinci dizi projenizle döndünüz… Neydi sizi burada tutan motivasyon?
Ülkem. Koşullar ne olursa olsun ülkemi epeyce seviyorum. Burası benim meskenim. Fakat alışılmış ben oyuncuyum ve dünyanın her yerinde mesleğimi yapabilirim, yapıyorum da.
– Türkiye’nin hangi devrini oynamak hangi karakterine can vermek isterdiniz?
Kırık Kanatlar’da Cumhuriyet devrini, 120 sinemasında 1914 Sarıkamış harekatı, Hatırla Sevgili, Küçük Kıyamet’te 1999 sarsıntısını anlatan sinemalarda oynadım. Yakın tarihimizle ilgili sinemalarda oynamayı epey seviyorum. Artık de gelecekte geçen bir kıssada oynayacağım.
– Tiyatroda kendinizi daha mı özgür hissediyorsunuz?
Çok taraflı bir oyuncu olmak için sağlam bir alt yapıya sahip olmanız gerekiyor. Bunu inşa etmek için en uygun yer tiyatro. Perde açıldığında oyuncuyla seyircinin içindeki uzaklık daralıyor. Daha özgür bir alanınız oluşuyor. Lakin öbür yandan, orada yanılgı kabul edilemez. yenidenı yok. Sıkı disiplin isteyen bir alan.
“KÜLTÜR, HÜRMET, EMPATİ, ZARAFET VE SEVGİ KARIŞIMI AŞI ÜRETMEK İSTERDİM”
– Geçtiğimiz yıl evlendiniz. İkinizin de oyuncu olması meskende renkli anlara sahne oluyor mu?
Yer yer tartışsak da epeyce yaratıcı bir ortam var meskende. esasen karantina periyodunda hiç durmadık, Tuğçe ile Youtube kanalımızda yayınlanan“ Dünyayı Kurtaran Kadın”ı çektik. En yakın vakitte da 2. dönemine başlayacağız. Tiyatro metinleri okuyarak, sinemalar izleyerek daima bir fikirler üretme peşindeyiz.
– Mesleğinizle ilgili istediğiniz hayal ettiğiniz noktada mısınız?
hiç bir vakit hırslı hayaller kurmadım. Tek istediğim insan kederlerine dokunup bir biçimde topluma aktarmak oldu. Hislerimle hareket ettim. Daima olaylara naif yaklaştım. Hangi noktada olduğuma da pek bakmıyorum.
– Elinizde sihirli değnek olsa birinci değiştirecekleriniz neler olurdu?
Sanırım bir aşı çıkarırdım. Ve o aşının içine bol kültür, hürmet, empati, zarafet, ve sevgi koyardım.
“POZİTİF BAKMAMIZ GEREK”
– Tam pandeminin yaralarını sarıyoruz derken yangılarla içimiz yandı. Canımız hiç olmadığı kadar sıkkın… Hayat devam etse de siz nasılsınız?
Hepimiz insanız, evvel her insan üzere önümü nazaranmemekten korktum. “Ne yapabilirim?” diye düşündüm. Olan bitenleri görür görmez çaresiz kalmak en üzücü tarafı. Olumlu bakmak ve ne olursa olsun hayat devam ediyor ideolojisi bir yere kadar. Yetkililerin sorumlu davranmaları yerine birbirlerini suçlamalarını izlemek beni epeyce üzüyor. Maalesef ülkemizde ben bilmiyorum, benim yanılgım, burada yanlış yaptım diyen olmadığı için, ilerleme kaydetmek imkansız görünüyor. Olan tabiata, hayvanlara oluyor. Ancak unutmayalım ki bu yarattığımız tertipte tabiata saygılı davranmazsak onun reaksiyonu üzücü olur. hiç bir şey, bir fidan, bir arı yahut bir balık kadar bedelli değildir. Ülke olarak birinci kez yangınların ortasında değiliz, tarihte de her manada yandık, lakin bir daha yeşerdik… Yeşermek bakılırsavimiz. “Umutsuz durumlar yoktur, umutsuz beşerler vardır. Ben hiç bir vakit umudumu yitirmedim” demiş Atatürk. Kül olan her pahası yeşertmek için elimizi taşın altına koymalıyız.
– ‘Sanatçı duyarlılığı’… Son senelerda epeyce tanınan bir tabir ve sıkça tartışılıyor…
Evvel ben rastgele biri üzere, bir Türkiye vatandaşıyım. “Sanatçı duyarlılığı” tarifi beşerden ve toplumdan ayrıştırıyor üzere. Sanatçı da bu dünyada yaşıyor, bu toplumun ortasında. ötürüsıyla yaşananlara her insan üzere öfkesi, sevgisi, takdiri olacaktır. Ülkesinde ve dünyasında olanlarla ilgili yorumu olacaktır. Hassaslığının değerli olduğunu düşünüyorum, topluma örnek oluyor, yeni ufuklar açıyor. Hassasiyetleri sevenlerine yansıyor, tabiat, hayvan, insan sevgisi, etraf konusundaki hassasiyetleri örnek oluyor.
“SANATÇI DEMEK İÇİN…”
– Cansel Elçin’in sanatçı tarifi nedir… Sanatla güzelleşebilir mi yaralarımız?
Artık sanatçı sözüne fazlaca dikkat etmek lazım. Sanatçı deyince aklıma çabucak “Mozart, Rembrandt yahut Shakespeare, Da Vinci”ler geliyor… Önüne gelene sanatçı diye hitap ederseniz, o da bunu ciddiye alır ve işin ortasından çıkamayız. O söze kullanmadan iki sefer düşünmek lazım. Ben bir tiyatro ve sinema/dizi oyuncusu olarak 1-2 saat ortasında onlara hoş vakit geçirmekle mükellefim. Evet bir an olsun seyirciyi kaygılarından, güldürerek, duygulandırarak ve en istediğimi düşündürerek uzaklaştırabiliyorsam ne keyifli bana… Bu yüzden bir oyuncu kendini daima yenilemeli, geliştirmeli. Okuyarak, sanatın farklı kollarıyla ilgilenerek, farklı kültürleri, insanları tanıyarak, daima kendine bir şeyler katarak devam
etmeli. Evet, sanat güzelleştirir.
“ÜLKEMİ ÇOK SEVİYORUM”
– Fransa’da okulu dereceyle bitirdiniz, orada profesyonel tiyatro hayatına adım attınız ve Türkiye’ye birinci dizi projenizle döndünüz… Neydi sizi burada tutan motivasyon?
Ülkem. Koşullar ne olursa olsun ülkemi epeyce seviyorum. Burası benim meskenim. Fakat alışılmış ben oyuncuyum ve dünyanın her yerinde mesleğimi yapabilirim, yapıyorum da.
– Türkiye’nin hangi devrini oynamak hangi karakterine can vermek isterdiniz?
Kırık Kanatlar’da Cumhuriyet devrini, 120 sinemasında 1914 Sarıkamış harekatı, Hatırla Sevgili, Küçük Kıyamet’te 1999 sarsıntısını anlatan sinemalarda oynadım. Yakın tarihimizle ilgili sinemalarda oynamayı epey seviyorum. Artık de gelecekte geçen bir kıssada oynayacağım.
– Tiyatroda kendinizi daha mı özgür hissediyorsunuz?
Çok taraflı bir oyuncu olmak için sağlam bir alt yapıya sahip olmanız gerekiyor. Bunu inşa etmek için en uygun yer tiyatro. Perde açıldığında oyuncuyla seyircinin içindeki uzaklık daralıyor. Daha özgür bir alanınız oluşuyor. Lakin öbür yandan, orada yanılgı kabul edilemez. yenidenı yok. Sıkı disiplin isteyen bir alan.
“KÜLTÜR, HÜRMET, EMPATİ, ZARAFET VE SEVGİ KARIŞIMI AŞI ÜRETMEK İSTERDİM”
– Geçtiğimiz yıl evlendiniz. İkinizin de oyuncu olması meskende renkli anlara sahne oluyor mu?
Yer yer tartışsak da epeyce yaratıcı bir ortam var meskende. esasen karantina periyodunda hiç durmadık, Tuğçe ile Youtube kanalımızda yayınlanan“ Dünyayı Kurtaran Kadın”ı çektik. En yakın vakitte da 2. dönemine başlayacağız. Tiyatro metinleri okuyarak, sinemalar izleyerek daima bir fikirler üretme peşindeyiz.
– Mesleğinizle ilgili istediğiniz hayal ettiğiniz noktada mısınız?
hiç bir vakit hırslı hayaller kurmadım. Tek istediğim insan kederlerine dokunup bir biçimde topluma aktarmak oldu. Hislerimle hareket ettim. Daima olaylara naif yaklaştım. Hangi noktada olduğuma da pek bakmıyorum.
– Elinizde sihirli değnek olsa birinci değiştirecekleriniz neler olurdu?
Sanırım bir aşı çıkarırdım. Ve o aşının içine bol kültür, hürmet, empati, zarafet, ve sevgi koyardım.