adamların kezzap ve asit üzere kimyasallarla saldırdığı üç bayana odaklanan “Şiddetin Yüzü” isimli belgesel, bu bayanların yaşadığı vahşete dikkat çekiyor. Belgesel bayanların sesi oluyor.
Bayana şiddet ülkemizin kanayan yarası… Çünkü her gün en az üç bayan erkekler tarafınca öldürülüyor. bir fazlaca bayan kelamlı ya da fizikî şiddet görüyor. Bazıları ise kimyasal atağa uğruyor. “Şiddetin Yüzü” belgeseli işte o bayanların sesi oluyor… Dünya prömiyerini 26 Ekim’de İtalya’da Sguardi Altrove Memleketler arası Bayan Sinemaları Şenliği’nde yapan belgesel, 26-28 Kasım’da İsveç’te 12. Sama Memleketler arası Sinema Şenliği’nde, 27 Kasım’da Kanada’da Human-Environment Deva Sinema Şenliği’nde gösterildi. Türkiye’de ise 26 Kasım-2 Aralık tarihlerinde düzenlenen 11. Memleketler arası Cürüm ve Ceza Sinema Şenliği’nde seyirciyle buluştu.
İŞTE BAYANLARIN TALEBİ
“Şiddetin Yüzü”nün direktörleri Esra Açıkgöz ve Kenan Özer, emellerinin bayanlara kelam hakkı vererek, yaşadıklarının görünür bulunmasına katkı sağlamak olduğunu belirtiyor. Esra Açıkgöz, belgeseli çekmek için yola çıkış niçinlerini, “Bu belgesel, adamların acımasız hücumlarına, azaplarına karşın hayatlarına devam etmeyi başaran, taleplerini lisanlandırma hamasetini gösteren bayanların anlatısı. Belgeselde üç bayan var lakin aslında hepimizin, milyonlarca bayanın derdi ve hengamesi bununla birlikte” diyerek anlatıyor. Kenan Özer ise, belgesel kapsamında bayanların öne çıkan taleplerini şöyleki özetliyor: “Devlet, bayanların yüz ve vücutlarında oluşan tahribatla ilgili estetik operasyonları, lüks olarak görüyor. Yaralanan bayanlar için estetik ameliyatların fiyatsız yapılması, hatalıların öldürmeye teşebbüsten yargılanması ve bayanlara istihdamda öncelik sağlanması bayan örgütlerinin talepleri içinde.”
EN ACIMASIZ HÜCUM
Belgesel, adamların hanımı konuta kapatmak, öldürmese de görünüşünü “bozarak” toplumdaki “görünürlüğü”nü bitirmek, oburu tarafınca arzulanmasını engellemek için başvurduğu en acımasız ataklardan birine, kimyasal akınlara odaklanıyor. Belgeselde boşanmak istediği, “aşkına” karşılık vermediği, terk ettiği için kimyasal taarruza uğrayan üç bayan öykülerini, karşılaştıkları zorlukları ve taleplerini anlatıyor.
Marina Lakvekheliani, Gürcistanlı bir Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı. 2017’de kendisini terk ettiği için sevgilisi tarafınca kezzaplı taarruza uğruyor. Uzun süren fizikî tedavi sürecinden daha sonra, yaraları güzelleşiyor. Fakat ruhsal tedavisi hâlâ devam ediyor, sakinleştirici ve uyku ilaçlarıyla hayatını devam ettiriyor. Berfin Özek, 2019’da İskenderun’da dershaniçin çıkıp meskenine ulaşmaya çalışırken eski sevgilisi tarafınca kezzaplı taarruza uğruyor. Bir gözünü kaybediyor. Başkası yüzde 50 görüyor. Melahat Üzümcü, Mayıs 2020’de Isparta’da işe gitmek için konutundan çıktığında boşanma davası açtığı eşi tarafınca kezzaplı atağa uğruyor. Kulağının bir kısmı eriyor, elinde ve yüzündeki damarlar ağır hasar görüyor. Üç çocuğuyla bir arada hayatta kalma çabası veriyor.
Bayana şiddet ülkemizin kanayan yarası… Çünkü her gün en az üç bayan erkekler tarafınca öldürülüyor. bir fazlaca bayan kelamlı ya da fizikî şiddet görüyor. Bazıları ise kimyasal atağa uğruyor. “Şiddetin Yüzü” belgeseli işte o bayanların sesi oluyor… Dünya prömiyerini 26 Ekim’de İtalya’da Sguardi Altrove Memleketler arası Bayan Sinemaları Şenliği’nde yapan belgesel, 26-28 Kasım’da İsveç’te 12. Sama Memleketler arası Sinema Şenliği’nde, 27 Kasım’da Kanada’da Human-Environment Deva Sinema Şenliği’nde gösterildi. Türkiye’de ise 26 Kasım-2 Aralık tarihlerinde düzenlenen 11. Memleketler arası Cürüm ve Ceza Sinema Şenliği’nde seyirciyle buluştu.
İŞTE BAYANLARIN TALEBİ
“Şiddetin Yüzü”nün direktörleri Esra Açıkgöz ve Kenan Özer, emellerinin bayanlara kelam hakkı vererek, yaşadıklarının görünür bulunmasına katkı sağlamak olduğunu belirtiyor. Esra Açıkgöz, belgeseli çekmek için yola çıkış niçinlerini, “Bu belgesel, adamların acımasız hücumlarına, azaplarına karşın hayatlarına devam etmeyi başaran, taleplerini lisanlandırma hamasetini gösteren bayanların anlatısı. Belgeselde üç bayan var lakin aslında hepimizin, milyonlarca bayanın derdi ve hengamesi bununla birlikte” diyerek anlatıyor. Kenan Özer ise, belgesel kapsamında bayanların öne çıkan taleplerini şöyleki özetliyor: “Devlet, bayanların yüz ve vücutlarında oluşan tahribatla ilgili estetik operasyonları, lüks olarak görüyor. Yaralanan bayanlar için estetik ameliyatların fiyatsız yapılması, hatalıların öldürmeye teşebbüsten yargılanması ve bayanlara istihdamda öncelik sağlanması bayan örgütlerinin talepleri içinde.”
EN ACIMASIZ HÜCUM
Belgesel, adamların hanımı konuta kapatmak, öldürmese de görünüşünü “bozarak” toplumdaki “görünürlüğü”nü bitirmek, oburu tarafınca arzulanmasını engellemek için başvurduğu en acımasız ataklardan birine, kimyasal akınlara odaklanıyor. Belgeselde boşanmak istediği, “aşkına” karşılık vermediği, terk ettiği için kimyasal taarruza uğrayan üç bayan öykülerini, karşılaştıkları zorlukları ve taleplerini anlatıyor.
Marina Lakvekheliani, Gürcistanlı bir Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı. 2017’de kendisini terk ettiği için sevgilisi tarafınca kezzaplı taarruza uğruyor. Uzun süren fizikî tedavi sürecinden daha sonra, yaraları güzelleşiyor. Fakat ruhsal tedavisi hâlâ devam ediyor, sakinleştirici ve uyku ilaçlarıyla hayatını devam ettiriyor. Berfin Özek, 2019’da İskenderun’da dershaniçin çıkıp meskenine ulaşmaya çalışırken eski sevgilisi tarafınca kezzaplı taarruza uğruyor. Bir gözünü kaybediyor. Başkası yüzde 50 görüyor. Melahat Üzümcü, Mayıs 2020’de Isparta’da işe gitmek için konutundan çıktığında boşanma davası açtığı eşi tarafınca kezzaplı atağa uğruyor. Kulağının bir kısmı eriyor, elinde ve yüzündeki damarlar ağır hasar görüyor. Üç çocuğuyla bir arada hayatta kalma çabası veriyor.